Bireyin doğumundan yaşlılık dönemine kadar yaşamın her döneminde yapılan bir terapidir.Uygun zamanda doğru terapi ve doğru terapistle dil ve konuşma bozukluğunun üstesinden gelmek mümkündür.
Gelişimsel Dil ve Konuşma Bozukluğu
Genellikle 0-7 yaş aralığında çocukların dili henüz kazanmaya başladıkları dönemde konuşamama sorunları ile ilgilenir. Bu dönem çocuklarında dil alanında görülen sorunlar genellikle kelime sayılarının sınırlı olası, cümle uzunluklarının yetersiz olmasıdır. Ayrıntılı bilgi için makaleler bölümünde gelişimsel dil yazımıza bakabilirsiniz.
Kekemelik
Konuşulan ya da okunan her 100 kelime de 3 ve daha fazla takılma, uzatma ya da bloklama olarak tanımlanır. 2 yaş sonrası hemen her yaşta görülebilir. Uygun terapi teknikleri ile başarılı bir şekilde çözüme kavuşması mümkündür
Artikülasyon ve Fonolojik Bozukluk
Konuşma üretimi esnasında seslerin yeterince veya hiç çikarılamamasına ya da yerine başka fonemi kullanmasina artikulasyon bozukluğu olarak tanimlıyoruz. Her fonemin kelimenin başında, ortasinda ve sonunda konumu vardır. Uygun yaştaki bir çocuk ya da yetşikinin bu üç durumda bu üretimi gerçekleştirmesi gerekir. Bazı kişilerde bu üretim gerçekleşmemektedir.
Otizm ve Dil Terapisi
Konuşma gecikmesi ile ilgili “4 yaşa kadar beklenmesi gerektiği” düşüncesi ek engeli olamayan çocuklar için geçerli olan bir kuraldır. Eğer bir çocukta işitsel, zihinsel, fiziksel ya da davranışsal bir sorun varsa dil ve konuşma terapisine olabildiğince erken başlanması gerekmektedir. Otizmde karşılaşılan sorunlardan en önemlisi otizmli bireyin sosyal iletişimidir. Maalesef otizmli çocuklarda dil geriliği bazen aileler bazen de uzmanlar tarafından ihmal edilmektedir. Dil ve konuşma terapisine geç başlanması çocuğun muhtemel dil kazancının düşmesine yol açmaktadır.Dil ve konuşma terapistleri, otizmli bireylerle çalışırken alanda geliştirilmiş bilimsel dayanaklı uygulamaları kullanmaktadırlar.
İşitme Kaybına Bağlı Dil ve Konuşma Bozuklukları
Dil gelişimi; aralarında pozitif bir ilişki bulunan işitme kaybının tanısı, cihaz ve eğitime başlama yaşından etkilenir . işitme kaybının erken tanısı tek başına yeterli olmamakla birlikte, işitme kayıplı çocuklarda başarılı sonuçların elde edilmesinde çok önemli bir basamaktır . işitme kaybının erken tanısını takiben, (re)habilitasyon programı ile yetersiz işitsel girdinin tekrardan işitme sistemine sağlanması işitme kaybının olumsuz etkilerini azaltır . işitme kayıplı çocukların gelişimlerinden daha başarılı sonuçların elde edilebilmesi için, en geç bir ay içerisinde işitme taraması yapılmalı, taramadan geçemeyenler üç ay içerisinde kapsamlı odyolojik değerlendirmeye tabi tutulmalıdır. Altı ay içinde de uygun işitme cihazı takılarak,rehabilitasyon programına alınması gereklidir .
